မမကိုလက်တွေ့ ပြစ်မှားလိုက်တာပါ

မုဆိုးမပေမယ့် တောင့်တင်းစွာရှိနေသေးသည့် ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ ရင်နှစ်မွှာမှာ အိထွားထွားပင်ရှိသေးသည်။ ကလေး ၂

ယောက်အမေဖြစ်လင့်ကစား ကား၍တောင့်တင်းသောတင်ကိုလည်း ပိုင်ဆိုင်သည်။ပင်ပန်းသောအလုပ်ကိုမလုပ်ခဲ့ဘူး ဘဲ ဇိမ်နှင့်စား

ဇိမ်နှင့် နေခဲ့သူ အဖို့ ကာမရာဂမှာ ပိုမိုထကြွတတ်သည်မှာ ဓမ္မတာပင်ဖြစ်၏။ မြင်ရသူ ပူရိသများအဖို့ ပြစ်မှားချင်စရာကြီးပင်။

အထူးသဖြင့် အလုပ်သမားများဖြစ်ကြသော ဦးမြသွင်နှင့် မောင်မောင်တို့နှင့်တွေ့လျှင် အလုပ်ရှင်ဟူသော အထာနှင့်

စကားပြောလျှင်အတည်ပေါက်ကြီး ပြောလျှင်ပြော၏။ သူမ ရောချင်နှောချင်လျင်လည်း အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာ၍

ရောတတ်သည်။ ဦးမြသွင်ကို ကိုကြီးမြဟုခေါ်၍ မောင်မောင်ကိုတော့ မောင်မောင်ဟုပင်ခေါ်ပြောသည်။

အလုပ်မရှိစာဖတ်နေရင်းနှင့် နောက်ကျောကခဏခဏ တတ်သေး၏။ ဦးမြသွင်တို့ မောင်မောင်တို့ မှာ ဒေါ်သိန်းသိန်း ၏

အနှိပ်တော်ဝန်ထမ်းများလဲ တဖြစ်လဲထမ်းဆောင်ကြရသေးသည်။

ထိုအခါ၌ တစ်ကိုယ်လုံးကရမ္မက်နံ့များသင်းပျံ့နေအောင် မွှေးကြိုင်နေခြင်းနှင့်ဂုတ်သားပုခုံးသားများ၏အိအိနုနု အရသာ

များကလည်း ယောက်ျားသားများအဖို့ ကာမစိတ်များထကြွစေသည်။

သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း ယောက်ျားသေပြီးကတည်းက သိက္ခာနှင့် သားသမီးမျက်နှာထောက်ထားနေရ၍ ဤအတွေ့ အထိ

နှင့်သာကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေရသည်။

ခင်ခင်ထွေးပြန်သွားပြီး ရက်အနည်းငယ်ကြာသောအခါ ဖြစ်သည်။ ညစဉ်တစ်နေ့တာဝင်ငွေကို စာရင်းချုပ်၍ မောင်မောင်သည်

ဒေါ်သိန်းသိန်းကိုအပ်နေကျဖြစ်သည်။ယနေ့လည်း ပိုက်ဆံနှင့်စာရင်းစာအုပ်ကိုပိုက်ကာ မောင်မောင် လှေကားမှအပေါ်ထပ်

သို့တက်လာသည်။ ခေါင်းငိုက်စိုက်နှင့်အတွေးနယ်ချဲ့၍တက်လာသော မောင်မောင်အား အပေါ်ထပ်မှဆင်းလာသော

ဒေါ်သိန်းသိန်းက မြင်လိုက်၍ လမ်းတစ်ဝက်ကပင်ရပ်စောင့်နေသည်။

မောင်မောင်တက်လာသည်မှာ သူမနှင့် တည့်တည့်ကြီးဖြစ်နေသော်လည်း အသံမပေးမရှောင်ပဲ ရပ်ကြည့်နေသည်။

မောင်မောင်ကိုယ်တိုင်ကတော့ အနားရောက်မှ မြင်လိုက်ရ၍ အံ့အားသင့်ကာ မော့ကြည့်မိသည်။

မောင်မောင်ဖျားချင်ပြီ မောင်မောင့် မျက်နှာနှင့် ဒေါ်သိန်းသိန်း၏နို့ နှစ်လုံးမှာ ချိန်ကိုက်ပြီးသားဖြစ်နေသည်။

ဒေါ်သိန်းသိန်းကမရှောင်ပဲ မောင်မောင်ကရောဘာပြုလို့ ရှောင်မလဲပေါ့။

'' အော် - - - မမသိန်း ကျွန်တော်ငွေလာအပ်တာပါ ''

'' အေးအေး ကနေ့ရော ဧည့် လာရဲ့လားကွဲ့ ''

'' အခန်းတွေ အကုန်ပြည့်ပါတယ်မမသိန်း ''

တစ်ယောက်အထက်လှေကားထစ် နောက်တစ်ယောက်ကအောက်လှေကားထစ် မောင်မောင့်မျက်နှာနှင့် အိအိထွားထွား

နို့နှစ်လုံးတို့၏ အကွာအဝေးမှတစ်ထွာခန့်သာ ဘယ်သူမှလည်းရှောင်ခြင်းမပြုကြပဲ ဒီပုံစံနှင့်ပင် စကားပြောနေကြသည်။

'' မင်း စာမေးပွဲကောနီးပလား ကြိုးစားနော် ''

အရည်ကြည်များလဲ့နေသော မျက်လုံးနှစ်လုံးက မောင်မောင့်ကိုစူးစိုက်ကြည့်ရင်းပြောသည်။

မောင်မောင်ထွက်သက်ဝင်သက်များလည်း သူမ၏ရင်ညွန့် သို့ ကလိနေသရောင် ။

ကြာရင်မောင်မောင်တို့ စည်းဖောက်မိတော့မည်။ မောင်မောင်ကဒီက်ိစ္စမှာသွက်ပါဘိသနဲ့ ၊

'' ကြိုးစားပါတယ်မမရဲ့ ကျွန်တော်ပြန်မယ်နော် ''

'' အိုကေ ဂွတ်နိုက် ''

'' ဂွတ်နိုက်မမ ဪဒါနဲ့ မနက်ကျကျွန်တော့ကို မမထတဲ့ အချိန်နှိုးပါနော် သွားစရာရှိလို့ ''

အိပ်ရာထဲလှဲနေပေမဲ့ မောင်မောင်အိပ်မပျော်နိုင် အလုပ်ရှင်မို့ ကြောက်ရွံ့ခြင်းကတစ်ဖက်နှင့် ဒေါ်သိန်းသိန်းကို

မည်သို့ကြံရမည်ကိုစဉ်းစားနေရသည် ။ စဉ်းစားလေအိပ်မပျော်နိုင် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ရ အောင်တော့ကြံရထော့မည်။

စွဲမက်စရာကောင်း လှသော ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ကိုယ်လုံးအား မျက်လုံး ထဲမှမြင်ယောင်ရင်း ညနက်မှအိပ်ပျော်သွားသည်။

နံနက်လင်းသောအခါ အပေါ်ထပ်မှဆင်းလာသော ဒေါ်သိန်းသိန်းသည် မောင်မောင့်ကိုနှိုးရန် သတိရလိုက်သည်။

မောင်မောင်မှာအလုပ်စားပွဲနှင့် သူ့ အိပ်ရာအား လိုက်ကာကလေးခြား ကာအိပ်ခြင်းဖြစ်သည်။

လိုက်ကာကိုမ၍ မောင်မောင့်ကိုနှိုးရန်ဝင်လာသော ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်း ကြောင့် အသက်ရှူ

များပင်ရပ်မတက်ဖြစ်သွားသည်။ ကြည့်လေမောင်မောင်တို့ အိပ်နေပုံများ ပိုးစိုး ပက်စက် လုံချည်လှန်၍ ထောင်မတ်နေသော

လီးကြီးမှာ ဒေါ်သိန်းသိန်းအတွက် သရေယို စရာ များဖြစ်နေသည်။ တံတွေးများပင်မျိုချရင်း လာရင်းကိစ္စကိုပင်မေ့၍

ကြောင်နေသည်။

ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်ပင်ပေါက်လာပြီ။

အသက်ရှူလိုက်တိုင်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကော့ကော့တက်လာနေသည်။ လန်နေသော ဒစ်ကြီးမှာ မှိုပွင့်ကြီး ပမာ

အားရစရာကြီးပင်။

အကြောများမှာလည်း ထောင်ထနေသေး။

မောင်မောင်ရိုးနေပါပြီ။ သေသေချာချာကို အကြံဖန်လုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

အတော်ကလေးကြာမှ သတိပြန်ဝင်လာသော ဒေါ်သိန်းသိန်းသည် မျက်လုံးကမြင်ကွင်းကို မခွါနိုင်ပေ။ အပြင်သို့ထွက်၍

'' မောင်မောင်ရေ ဟေ့မောင်မောင် ထတော့ကွာ ''

'' အာ ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပဲမမရေ ''

အခုမှနိုးလာတဲ့ပုံစံနှင့် မောင်မောင်အသံပေးရင်း အိပ်ရာကထလာသည်။ ယောက်ျားလီးနှင့် အတန် ကြာ ပြတ်နေပြီ ဖြစ်သော

ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာဂရောင်ဂရင်းနှင့် ဖြစ်ပြီး ပြန်လှည့်ထွက် သွားသည်။ ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ စွန့်ကားသောတင်မှာ နိမ့်တုံမြင့်တုံနှင့်

ကြည့်ကောင်းလှသည်။ မောင်မောင်အပြတ်ဝမ်း သာနေသည်။ လှေကားရင်းရောက်မှလှည့်ကြည့်သောဒေါ်သိန်းသိန်းနှင့်

လူမိသွားသော မောင်မောင်မှာ ရှက်ပြုံးကလေး ပြုံးပြလိုက်သည်။ ဒေါ်သိန်းသိန်းအပြုံးမှာမူ ကြာမူ ပြုံးပေ့ါ။

နေ့ပိုင်းစာရေးကြီးဦးမြသွင်ရောက်လာ၍ မောင်မောင်အိမ်ပြန်အဝတ်အစားလဲပြီးကျောင်းတက်သည်။

ကျောင်းရောက်မှယနေ့ညအလုပ်မှခွင့်ယူရန်ကိစ္စပေါ်လာသည်။

သူရိုက်နေသော ဖြောင့်သောတောင့်သောမာနကြီးသော တင်မြမြအေးတို့အရပ်မှဘုရားပွဲကြောင့်ဖြစ်သည်။

ယနေ့ညမသွား၍မဖြစ်ကြိုတင်ခွင့်တောင်းနားရပေမည်။

မောင်မောင်တည်းခိုခန်းသို့ရောက်သောအခါ မိုးရွာနေပြီး မိုးမှာသဲသဲမဲမဲပင်ရွာနေသည်။ ထိုအချိန်၌ ဒေါ်သိန်းသိန်း ၏

ကလေးနှစ်ယောက်မှာလည်း ကျောင်းသွားနေကြသည်။ အိမ်ဖော်မိန်းမကြီးမှာလည်း စျေးသွား နေသည်။ မိုးရွာနေ၍

တော်တော်နှင့်ပြန်လာနိုင်မည်မဟုတ်ချေ။

စာဖတ်နေသော ဦးမြသွင်အားနှုတ်ဆက်ယင်းအပေါ်ထပ်သို့တပ်ခဲ့သည်။ ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ လက်ထဲတွင်စာအုပ်

တစ်အုပ်ကိုကိုင်းရင်း တံခါးလာဖွင့်ပေးသည်။

“ဘာကိစ္စလဲမောင်မောင်”

“ကျွန်တော်ကနေ့ည အလုပ်နားမလို့လာပြောတာပါ”

“မင်းဦးလေးမြကိုအသိပေးသွားပေါ့ထိုင်ဦးလေကွယ်” ဟုပြောကာ မောင်မောင်ကိုလမ်းဖယ်ပေးပြီးတံခါး ပိတ်လိုက်သည်။

“ရော့စီးကရက်သောက်ဦး မမလဲပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့စာဖတ်နေတာ”

မောင်မောင့်ကိုစီးကရက်ထုတ်ပေးရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆိုဖာပေါ်၌ ဝင်ထိုင်သည်။ ပေါင်တစ်လုံးပေါ်နောက်တစ်လုံးချိတ်၍

ထိုင်နေခြင်းဖြစ်၍ ထမီအောက်စလွတ်နေသည်။တစ်ရစ်သောပေါင်များမှာလည်း ထမီပါးပါး ပြောင်တင်းထင်းမြင်နေ၍

မောင်မောင်မျက်တောင်ခတ်ဖို့မေ့နေသည်။ တမင်ပင်စိတ်ကိုစွနေသည်လား

မသိ၍ပင်လား ဟုမောင်မောင်ဆုံးဖြတ်ရခက်နေသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်မောင်မောင်ဆုံးဖြတ်ရခက်နေသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်

မောင်မောင်ကြည့်ကောင်းနေသလိုစိတ်ထဲမှာလည်းမရိုးမရွ ဖြစ်လာချေပြီး သူ့လီးကြီးမှာ လည်းထန်စပြုလာပြီ။

သို့သော်လည်းငယ်ကြောက်ဖြစ်နေ၍ မည်သို့စရမည်ကိုစဉ်းစားမရသေး။

ထိုစဉ်ဒေါ်သိန်းသိန်းက “မောင်မောင်ရယ်မိုးကလည်းအေး၊ စာဖတ်တာပဲများသွားသလားမသိဘူး၊

နောက်ကြောတွေတအားတက်နေတယ်ကွယ်၊ မင်းအားယင်တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ဆွဲပေစမ်းပါ” ရေငတ်

တဲ့သူအတွက်ရေတွင်ထဲကျသလိုပင်

“အာ ရတယ်မမ”

ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ခြေဆင်းထိုင်လိုက်သည်။ မောင်မောင်ကနောက်ကနေ၍ အသာပင်ဇက်ကြောများကို

နှိပ်ပေးနေသည်။

လက်အားရှိသလောက်တအားနှိပ်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ဘယ်လိုပြောမလဲ၊ စန္ဒယားနှိပ်ကလေးပေါ့။ အသာအယာ

ပွတ်သပ်ပေးသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်၏။

“အိုး…ကျွတ်ကျွတ်နာနာနှိပ်ကွယ်၊ ဟုတ်ပြီအဲဒီအကြောကြီးပေ့ါ တအားထုံးနေတာ ကျောရိုးဘေးနားတွေပါ နှိပ်စမ်းကွာ”

စကားပြောပုံကိုက ခရာသံ၊ ညုသံ၊ မောင်မောင်ဂုတ်ကနေကျောရိုးတစ်လျှောက်နှိပ်ပေးကာမှမျက်လုံးပြူးသွား ရသည်။

အပေါ်အကျီဘလောက်မှာ ဘာအခုအခံမှမပါကြောင်းသိလိုက်ရသည်။ အခြေအနေပတ်ဝန်းကျင်ကလည်းကြည့်အုံးလေ၊

ဘာသံမျှမကြားရ၊

ဖိုနှင့်မ မောင်မောင်ဘယ်လိုစိတ်ထိန်းရပါ့မလဲ၊ နူးညံ့သောအတွေ့ ကြောင့်မောင်မောင်စိတ်မထိန်းချင်တော့။

“တော်ပီမောင်မောင်၊ ခါးချိုးပေးတော့”

ဒေါ်သိန်းသိန်းအသံကြားမှမောင်မောင်သတိဝင်လာသည်ဒေါ်သိန်းသိန်းလက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်ကြောဘက်မှဆွဲယူယင်း

အိစက်သောနို့နှစ်လုံးကိုထိလိုက်သေးသည်။

ခါးကိုဒူးနှင့်ထောက်၍ နောက်သို့ဆွဲချိုးပေးလိုက်ရာ… “အမေ့” ဟုအော်သံနှင့်ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ ခါးမချိုးမိဘဲ

မောင့်မောင့်ရင်ခွင်ထဲသို့အလိုက်သင့်ကလေးပါလာသည်။ မောင်မောင်တို့ကလည်း ဒါမျိုးဆိုနှစ်ခါမဖြစ်စေရ သွက်သည်။

မြန်သည်။

ရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်မိရက်ပုံစံနှင့်နှစ်ယောက်သားရီမော သံကလေးက ပတ်ဝန်းကျင်မှာ လွှမ်းမိုးနေသည်။ ပြီးတော့မောင်မောင်၏

ထောင်နေသောလီးကြီးက ဒေါ်သိန်းသိန်းကိုယ်တိုင်ပင်မနက်ကမြင်ကွင်းဖြစ်သော အကြောတဖြိုင်းဖြိုင်းထနေသည့်လီးကြီးကို

မြင်ယောင်လာသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးပွေ့ရက်ပုံစံနှင့်ငြိမ်နေကြပြီး မော့ကြည့်လာသောဒေါ်သိန်းသိန်း၏

နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကိုမောင်မောင်ငုံခဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့လက်နှစ်ဖက်ကနို့နှစ်လုံး ကိုအုပ်၍ချေမွလျက်၊ အခွင့်အရေးရလျှင်

လက်မလွတ်တမ်းဖန်တီးတတ်သော မောင်မောင်မင်း ဒါကြောင့်မောင်မောင့်ဘော်ဒါတစုက မြန်သောသွက်သော

မောင်မောင်အား အကြံအဖန်ကိစ္စ၌ ဂျက်လေယဉ်ထက်မြန်သောကြောင့်'' ဂျက်မောင်မောင်'' ဟုတင်စားခေါ်ကြသည်။

မောင်မောင်စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့သော မှန်းခဲ့သောချစ်မမကြီးနှင့်တွေ့ကြလေပြီ။

မောင်မောင်နှုတ်ခမ်းစုပ်နမ်းခြင်းကို ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ မငြင်းမိသည့်အပြင်မသိမသာလျှာဖျားနှင့်တုန့်ပြန်နေသလို

လက်နှစ်ဖက်မှာလည်း မောင်မောင့်ကိုပြန်ဖက်မိသလိုလိုတအင်းအင်းနှင့်ညင်းသလိုညုသလိုအသံများထွက်လာသည်။

မောင်မောင်ပိုပြီးဖီလင်တက်ပြီပေါ့။

ပြွတ်ကနဲနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာခွါမိကြပြီး ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ အသက်ကိုယခုမှပင်ဝအောင်ရှုရတော့သည်။

'' ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ မောင်မောင်ရယ်''

'' ကျွန်တော်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး မမရာ… မမကိုချစ်မိနေပြီချစ်ပါရစေနော်မမ နော်''

ကလေးဆိုးကြီးချွဲသလို ပါးစပ်ကပြောရင်းတစ်ကိုယ်လုံးလည်း သိမ်းကြုံးဖက်ထားသေးသည်။ လည်ပင်းနှင့်ပါးစပ်များကို

နှာခေါင်းနှင့်မွှေးရင်းတအားစုပ်လိုက်သည်။

ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာရော ဘာသားနှင့်ထုထားသည်မို့တင်းခံနိုင်အံ့နည်း။ တစ်ကိုယ်လုံးမောင်မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေသလို

ထောင်မတ်နေသောလီးကြီးကလည်း ဖင်ကိုပူပူနွေးနွေးကလေးအထောက်ခံနေရသေးသည်။

နောက်ကြောကနေအဖက်ခံရခြင်းကိုဒေါ်သိန်းသိန်းအူယားနေအောင်ကိုခံစားနေရသလိုမောင်မောင်က လည်ပင်းကြောများကို

စုပ်ယူလိုက်သောအခါ ကြက်သီးမွေးညင်းထကာမိန်းမောသွားသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လမ်းခင်းပေးမိတော့

အစအဆုံးခွင့်ပြုရပေမည်။ ကြည့်လေ အဖုတ်ကလေးမှာတောင်အရည်ကြည်များစိုစိစိုစိဖြစ်လာပြီရင်တွေလည်းခုန်လှပါပြီ။

'' မောင်မောင်မင်းမကဲနဲ့ကွာ ပြီးဧည့်ခန်းထဲမှာ လူဆိုး "

" ချစ်တာကိုးမမရဲ့ချစ်တာ ဟောဒီမမကြီးကိုချစ်တာ "

မောင်မောင်ကတော့ချစ်တာပဲပြောပြီး ဧည့်ခန်းထဲမို့ စိတ်မကြိုက်တော့အိပ်ခန်းထဲပွေ့ယူသွားရုံပေါ့။

မောင်မောင်အားတွေ ဘယ်ကရောက်လာသည်မသိ။ အိပ်ရာပေါ်အထိအသာလေးပွေ့ယူသွားသည်။

ဒေါ်သိန်းသိန်းလက်နှစ်ဖက်က မောင်မောင့်ပခုံးကိုဖက်ရက်ကလေး။

အိပ်ရာပေါ်အသာချပြီး မောင်မောင်နှုတ်ခမ်းနှင့်ပါးစပ်က အလုပ်ရှုပ်လေပြီ ပါးကိုနမ်း နားရွက်ဖျားလေး ကိုနမ်းပြီး

သန္တာခဲလိုနီမြန်းနေသော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကိုငုံခဲလိုက်တော့ဒေါ်ဒေါ်သိန်းခမျာ အနှစ်နှစ်အလလ တောင့်တခဲ့ရသော အရသာမို့

မောင်မောင်များလွတ်ထွက်သွားလေမလားဆိုသော စိုးရိမ်စိတ်နှင့်တအား ဖက်ထားမိသည်။

မောင်မောင့်လက်နှစ်ဖက်မှာလည်းနို့နှစ်လုံးပေါ်အုပ်တင်ကာ ချေမွလိုက်အသာဆွဲလိုက်

ထိပ်သီးဖျားကလေးကိုပွတ်ချေပေးလိုက်နှင့်မောင်မောင့်လက်တွေတအားသွက်တအားအလုပ်ရှုပ်နေသည်။

နို့သီးကလေးများပင်မာတောင်လာသည်။

မောင်မောင်ဘလောက်ကြယ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေသလိုဒေါ်သိန်းသိန်းမှာလည်း မောင်မောင့်အကျီကြယ်သီးများကို

ဖြုတ်ပေးနေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်သွားသည်။

မောင်မောင်နို့နှစ်လုံးကြားကိုမျက်နှာအပ်၍ မွှေးလိုက်ရင်း တင်ပါးနှစ်လုံးအား ပွတ်သပ်နေသည်။တစ်ကိုယ်လုံး သနပ်ခါးနှင်

့မပြတ်လိမ်းတတ်သော ဒေါ်သိန်းသိန်းထံမှသနပ်ခါးနံ့ သင်းသင်းလေးသည်မောင်မောင့်ကိုသွေးတိုးမြန်စေသည်။

နို့တစ်လုံးကိုမောင်မောင်ပါးစပ်နှင့်ငုံခဲလိုက်သည်။ လက်တစ်ဖက်ကထမီကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ အလိုက်သင့်

ပင်ဒေါ်သိန်းသိန်းကဖင်ကိုကြွပေးလိုက်သေး၏။ မောင်မောင်ကိုယ်တိုင်ကလည်း လုံချည်ကိုချွတ်ပြီး ထောင်မတ်

နေသောလီးတန်ကြီးမှာ ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ၌ ဝင်ပေါက်ကိုရှာနေသယောင်ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲဖြစ်နေ၏။

မောင်မောင်အံ့ဩယူရသည်မှာ ကလေးနှစ်ယောက်မိခင်ပင်ဖြစ်သော်လည်း နို့နှစ်လုံးမှာ မို့မို့မြင့်မြင့်ပြေပြေ လျော်လျော်လေး

အလွန်လှသည်။

အသားညိုသယောင်ရှိပေမဲ့ရင်သားနှစ်မွှာကတော့ဖြူဝင်းဝင်းနှင့်။

မောင်မောင်နို့ကိုစို့ရင်း လက်တစ်ဖက်ကလီးကိုကိုင်၍ စောက်ဖုတ်အပေါက်ဝအားအသာပွတ်ပေးနေသည်။ ချွဲကျိကျိ

အရည်များကြောင့်ပွတ်ပေးရာတွင်ပို၍အဆင်ပြေလှသည်။ စောက်ပတ်အပေါက်ဝနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုအား ဘယ်ညာပွတ်လိုက်

အစေ့ကိုပွတ်လိုက်နှင့်အောက်မှ ခံရ သူမှာ ဖြတ်ဖြတ်လူးဖြစ်နေပြီ။

" အိုမောင်မောင်ရယ်ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲကွာ မမတမျိုးကြီးဖြစ်လာပြီဟင့်ယားတယ်မောင့်"

" ကောင်းတာပေါ့သိပ်ကောင်းလို့ကြာရင်မမပေါက်ကွဲမိလိမ့်မယ်"

မောင်မောင်နှုတ်ခမ်းကိုတအားစုပ်ယူရင်း ဒစ်ဖျားကလည်း အစေ့ကလေးကိုပွတ်ပေးရင်းစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်း သား

နှစ်ခုနားသို့ တေ့ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ အသာကော့ပေးလိုက်ရာ တုတ်ကနဲ ခက်တစ်တစ်

ကလေးပင်ဝင်သွားသည်။

" မောင်မောင်နေအုံးကွယ် မမဖင်အောက်က ခေါင်းအုံးခံပေးမယ် အဲဒါမှဆောင့်လို့ကောင်းသလို အောက်က လည်း

ခံလို့ကောင်း ….. ပေးလို့ကောင်းတာကွဲ့ "

မောင်မောင်အသာကြွပေးလိုက်သည်။ အောက်ကိုငုံ့ကြည့်မိတော့ ခေါင်းအုံးကြောင့် စောက်ပတ်ကြီးမှာ ပို၍ကြွလာပြီး

ဖောင်းဖောင်းကလေးဖြစ်နေသည် ကိုမြင်လိုက်ရသည်။

တကယ်လှပါသည်။ အမွှေးကျို့တို့ကျဲတဲကလေးမှာ ညောင်ရွက်ပုံဖောင်းဖောင်းကလေးမို့ မောင်မောင်ကြည့်မဝ

ဖြစ်နေသည်။ လက်နှင့် အသာအုပ်၍ပွတ်လိုက်သည်။

" မောင်မောင်ရယ် သွင်းလိုက်ပါတော့ဖယ် မမပဲကိုင်သွင်းပေးပါ့မယ် သိရက်သားနဲ့စျေးကိုင်နေတာ "

ပြောပြောဆိုဆို မောင်မောင့်လီးကိုလက်နှင့် အားရပါးရ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်သိန်းသိန်းပြုံးသွားသည်။

လက်တစ်ဆုပ်စာအားရပါးရရှိလှသည်။ လက်ထဲမှာတဒိတ်ဒိတ်နှင့် သွေးတိုးနေသော အကြောများပင်ထိတွေ့နေသည်။

အပေါက်ဝကိုအသာတေ့ပေးလိုက်၍ မောင်မောင်ဖြေးဖြေးပင် သွင်းပေးလိုက်သည်။

ခပ်ကြပ်ကြပ်ခပ်စီးစီးကလေးပင်ဝင်သွားသည်။ မောင်မောင်တို့အတွေ့ထူးပြီး တစ်ဝက်ပင်ဝင်သေးသည်။

စောက်ခေါင်းထဲမှတင်းကြပ်ကြပ်နှင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံများက ဆုတ်ညှစ်သလိုခံစားရသည်။ အချို့

မိန်းမများမလုပ်တတ်။ အကျင့်ရှိသောမိန်းမနှင့် မူရင်းစုပ်မျှော့ပါသောမိန်းမများ၌သာ တွေ့ရတတ်သည်။

မောင်မောင်အဆုံးထိဖိသွင်းပေးလိုက်သည်။ အရည်ကြည်များရှိနေသော်လည်း မောင်မောင့်လီးမှာ အထဲမှ

ရစ်ပတ်သလိုခံစားနေရသည်။

တဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်နေသည်။ အပေါ်နားပွတ်၍ဆောင့်လိုက်တိုင်း အစေ့ကိုထိသွားသည်။ မထိထိအောင်ပင်

ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ဖင်ကြီးက အသာအယာပင်ယိမ်းထိုးပေးနေသည်။ အစေ့ကိုထိ၍ ဒစ်ကနဲ

ဒစ်ကနဲ တဖြေးဖြေးဆောင့်ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တိုင်း ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အဟင်းဟင်း

အသံများပင်ထွက်လာသည်။

" မောင်လေးရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ အိုး အမေ့ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် တအားမဆောင့်နဲ့အုံး အဲလိုတချက်ခြင်းပဲ

ဖြေးဖြေးသွင်းပေးပါ၊ တမျိုးကြီးပဲကွယ် မမကောင်းနေပြီ မင်းဟာကြီးကလေ တစ်ဆို့ကြီးနဲ့ အထဲမှာတအား ယားယားလာတာ

"

" မမကလဲ ခံတာကောင်းပါတယ် ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲဗျာ အထဲမှာ ကျွန်တော့လီးကို စုပ်ထားသလိုပဲ "

" အကျင့်ပေါ့မောင်ရယ် ဒါမှမမလဲကောင်းမောင်လဲကောင်းပေါ့စကားသိပ်မပြောနဲ့ကွာ မမဖီလင်ယူနေတာ "

မျက်စိကိုစုံမှိတ်၍ မောင်မောင့်ကြောကို ဖက်ထားသည်။ ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ ကိုယ်ဟန်လက်ဟန်ပြမှူကြောင့်

မောင်မောင်ပုံစံပြောင်းလိုက်ရသည်။

ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ ခြေဆင်းထားသော ပေါင် နှစ်ချောင်းမှာ မဟတဟဖြစ်၍ ခြေဖျား နှစ်ဖက်ကကော့ပေး ထားသည်။

ကော့ပေးထားသော ခြေဖျားနှစ်ဖက်ပေါ်၌ မောင်မောင့်ခြေဖဝါး နှစ်ခုထပ်ကာ ဒူးကမွှေ့ယာပေါ် ထောက်လျတ်

ပုံစံမှာအပေါ်ပိုင်းမှာ ဟိုင်းထိုးသကဲ့သို့ဖြစ်၏။

မောင်မောင်အပေါ်ကဆောင့်လေ တကိုယ်လုံးအားများက ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ခြေဖျားပေါ်သို့ဖိမိသည်။ ထိုဖိထားသောအားကို

ဒေါ်သိန်းသိန်းက ခြေထောက်ပြားနှင့်တောင့်ခံထားခြင်းကြောင့်အကြောများ တင်းကာ လီးကိုစောက်ပတ်က

စုပ်ယူသကဲ့သို့ဖြစ်နေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး မပင်ပန်းပဲနှင့်ကောင်းသောနည်းဖြစ်သည်။ ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ ဤနည်းကိုစိတ်ကြိုက်ဖြစ်ပုံရသည်။

ကျွမ်းလဲကျွမ်းကျင်၏။

စောက်ပတ်ထဲ၌ အရည်ကြည်များထွက်လာသော်လည်း မောင်မောင့်လီးထိပ်မှာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးပင်ဖြစ်နေသည်။

မောင်မောင်တစ်သက်တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးသေးချေ။

မောင်မောင်မှာ ဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန်တချက်ခြင်းဆောင့်ပေးနေသလိုဒေါ်သိန်းသိန်းမှာလည်း မျက်စိစုံမှိတ်ကာ

ဖင်ကိုအချက်ကျကျကော့ပေးနေ၏။ တချက်ချက်ဖင်ကိုဝိုင်းပေးလိုက်သေးသည်။ မောင်မောင်အားမလိုအားမရ

ဖြစ်လာသည်။ ဟင်းချိုပုဂံလုံးကိုမှောက်ထားသကဲ့သို့ တင်းမာထောင်နေသော နို့သီးဖျားလေးကို

မောင်မောင်ကုန်းစို့ရင်းဆောင့်ပေးနေသည်။ မောင်မောင်ဒစ်ဖျားယားလာပြီး ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လာ သည်။

" အို မောင်ရယ်ကျွတ်ကျွတ်ကောင်းလိုက်တာ မောင်ပြီးချင်ပြီလားဟင်ဒီပုံစံနဲ့ပဲ ပြီးလိုက်ပါမောင်ရယ်မမကလေ ပြီးရင်

တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ရင်ချင်းအပ်ပြီး ဖက်ပြီးမှ ပြီးချင်တာ ဟုတ်ပြီအဲလိုသွက်သွက်ကလေးဆောင့်စမ်းပါ "

အောက်မှအားမလိုအားမရ ရိုးတိုးရွတဖြစ်နေသော ဒေါ်သိန်းသိန်း၏စကားကိုကြားသောအခါ မောင်မောင်မှာ ပို၍

ပြီးချင်လာပြီ။

ဆက်တိုက်သွက်သွက်ကလေး အချက်၂၀ ကျော်မျှဆောင့်ပြီးသောအခါ စစ်ကနဲနေအောင်သုတ်ရည်ပူပူနွေးနွေး

တွေပန်းထုတ်လိုက်သည်။

ဖင်ကသာဆောင့်နေသော်လည်း ထောက်ထားရသောလက်မှာ ညောင်းလှပြီဖြစ်ရာ ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ ကိုယ်ပေါ်သို့

မှောက်ချလိုက်သည်။

ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ စောက်ခေါင်းထဲတွင်ပူနွေးပျစ်ချွဲသောလရည်များက အပန်းခံရ၍ မောင်မောင့်တစ်ကိုယ်လုံး

သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းပစ်လိုက်သည်။

ဖင်ကြီးနှစ်လုံးခွက်ဝင်သွားသည်အထိဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ စောက်ရည်များထွတ်ကာ ပြီးသွားသည်။ တယောက်ကိုတယောက်

တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ရင်း ကာမစည်းစိမ်ရစ်နေကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲ၌ ကာမ အမှောင်ဖုံးလွှမ်းနေသလို ပြင်ပ

လောက၌လည်း မိုးမှာ မစဲပဲ မိုးမှောင်ကျအောင်ပင်ရွာနေသည်။

" တော်တော့ မမရာ တော်ကြာ မောင်စိတ်မထိမ်းနိုင်ဖြစ်နေပါ့မယ် ညကျမှ မောင်အလုပ်သိမ်းပြီးပြီးချင်း လာခဲ့ပါ့မယ် "

" မမမျှော်နေမှာနော် မောင်အားရှိဖို့ စားစရာတွေပြင်ထားမယ် သိလား "

နှစ်ဦးစလုံးနေရာမှထကာ အဝတ်အစားများ ဝတ်ဆင်လိုက်ကြသည်။ မောင်မောင်က ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ ပါးကို

မွှေးမွှေးပေးကာ အောက်ထပ်သို့ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ သူအပေါ်တတ်စဉ်က ဦးမြသွင်သိသည်။ ခုမှ မောင်မောင်တွေးပြီး

မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ ရွံသလိုဖြစ်နေသည်။ မလုံမလဲဖြစ်နေသောမောင်မောင်သည် အိမ်သာထဲ

ခဏဝင်ထိုင်ပြန်ထွက်လာပြီး ဦးမြသွင်ကို သူကအရင် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

" လေးမြ မိုးအေးအေးနှင့်အိပ်ချင်နေပြီလား ကျွန်တော်လဲ ဗိုက်နာတာနဲ့ အိမ်သာတက်နေတာ "

" မအိပ်ချင်ပါဘူး မောင်မောင်ရာ ထိုင်ကွာ မိုးနဲနဲတိတ်မှပြန်ပေါ့ "

ဟုပြောရင်း မောင်မောင့်ကိုကြည့်နေသော ဦးမြသွင်စိတ်ထဲ၌ သံသယဝင်လာသည်။ အသားဖြူသော

မောင်မောင့်လည်ပင်း၌ ဒေါ်သိန်းသိန်းနမ်းစုပ်လိုက်၍ ထင်ကျန်ရစ်ခဲ့သော အနီကွက်ကို မြင်လိုက်ရ

သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဦးမြသွင်တို့ကလဲ ဒါမျိုး၌ နောကြေပြီးသား မိန်းမနှင့်ပတ်သက်လာလျှင် အလွန်ဝါသနာပါ၍

ဒေါ်သိန်းသိန်းအခြေအနေကို အနည်းငယ်ရိပ်မိလိုက်သည်။ မိမိကိုစိုက်ကြည့်ရင်း

ပြုံးနေသောဦးမြသွင်ကို မောင်မောင်ကြာကြာမျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲပဲ မိုးရွာထဲပင် အမြန်ပြန်လစ်ခဲ့သည်။

တနေ့လည်လုံး မောင်မောင်အနားယူရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်။ အတော်ကလေးပင်ပန်းခဲ့ရသည်မဟုတ်လား

ပြီးတော့ညမှာလဲ အတွေ့ထူးနှင့် မေ့မူးရပေမည်။ ညနေပိုင်းအိပ်ရာထ မှာ ကြက်ဥတစ်လုံးနှင့်

အိုးဘရန်ဒီတစ်ဝက်ရောပြီးသောက်လိုက်သည်။ ရေချိုးထမင်းစားပြီး အလုပ်သွားသည်။

မောင်မောင်ကိုယ်တိုင်ပင် မနှင့်ပတ်သက်၍ အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်လှသော်လည်း ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ အတွေ့အထိကို

စွဲမက်မိသည်။

တည်းခိုခန်းမြန်မြန်ပိတ်ချင်ပါသည်ဆိုမှ ဧည့်ကကျသေးသည်။ ဧည့်သည်များ အစုံအလင်ကိုယ့်အခန်း ကိုယ်ဝင်ပြီးမှ

မောင်မောင်စာရင်းစာအုပ်နှင့်ငွေများသိမ်းကာ အပေါ်ထပ်သို့တက်ခဲ့သည်။

တခါတရံ ဒေါ်သိန်းသိန်းကိုယ်တိုင်ဆင်း၍ ငွေသိမ်းတတ်သော်လည်း ယနေ့ညမှာဖြင့် တခေါက်မှဆင်းမလာချေ။

တံခါးတွန်းဖွင့်ဝင်သွားသောအခါ ဧည့်ခမ်းအလယ်၌ ညဝတ်အကျီပါးပါးနှင့်ကြည့်တိုင်းလှနေသော ဒေါ်သိန်းသိန်းကို

မောင်မောင်ငေးနေမိသည်။

ခါးသေးရင်ချီအလှတမျိုးဖြစ်ကာ တင်ပါးအိုးကြီးများမှာ အဆမတန်စွင့်ကား ဖွံ့ထွားကာ ချစ်ချင်တိုင်း

ချစ်စရာကောင်းမယ့်ဟန်မူတစ်မျိုးနှင့်ရပ်၍ မောင်မောင်ကိုကြည့်နေသည်။

အမှတ်မထင်ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ချိန်းတွေ့ရသောအချစ်မူးမူးကတစ်မျိုး ယခုလို လိုအင်ဆန္ဒရမ္မက်ကြွစရာ

ပုံစံမျိုးကိုချစ်ရမည့်မောင်မောင်မှာ ယနေ့ညတော့ချစ်မမကို အသဲစွဲချစ်ရမည် ဟူသောအသိကြောင့်ပီတိဖြစ်မိသည်။

နှုတ်ခမ်းကိုလက်ညှိုးနှင့်ထောက်၍ တိုးတိုးဟူသောဟန်ကိုပြကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဒေါ်သိန်းသိန်း ဝင်သွား သည်။

တံခါးကိုကန့်လန့်ထိုး၍ မောင်မောင်အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လိုက်သွားသည်။

၅ ဝပ် မီးသီးပြာလဲ့လဲ့အောက်၌ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးရပ်နေသောဒေါ်သိန်းသိန်း ကိုမြင်လိုက်ရသည်။

သူမခြေရင်း၌ ညဝတ်အကျီပါးပါးလေးကပုံလျတ်သား။

တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တအားပွေ့ဖက်လိုက်ကြပြီး နှုတ်ခမ်းများအငမ်းမရ စုပ်နေကြသည်။ မောင်မောင့်လက်များမှာ

အငြိမ်မနေ ကျောပြင်မှတင်ပါးလုံးကြီးပေါ်သို့ အထပ်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။

သူကိုယ်တိုင်ကလည်း လုံချည်ကိုခြေရင်းသို့ကွင်းလုံးချွတ် ပုံလိုက်သည်။ ထောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးမှာ

ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ စောက်ပတ်နှင့်ထောက်နေမိကာ ဟိုထိုးဒီထိုးနှင့်ဒေါ်သိန်းသိန်းအဖို့ မဟားဒယားခံစားနေရသည်။

တချက်တစ်ချက်၌ ပြူထွက်နေသော စောက်စေ့ကလေးကို ထိုးမိကာ ရင်လှိုက်ဖိုအောင်ခံစားလိုက်ရသေးသည်။

" အို ဟိုဟို ဟင်းဟင်း မောင်ကလဲကွာ အကျီချွတ်လိုက်ပါလားလို့ "

" မ ချွတ်ပေးလေ "

ဒေါ်သိန်းသိန်းကိုယ်တိုင် ကြယ်သီးများဖြုတ်၍ပေးနေစဉ် မောင်မောင့်နှာခေါင်းနှင့်လက်ကလည်း အငြိမ်မနေချေ

ပွတ်သပ်နမ်းရှုပ်သည်။

နားရွက်ဖျားလေးကိုမောင်မောင်အသာကိုက်လိုက်သောအခါဒေါ်သိန်းသိန်းတစ်ကိုယ်လုံးတွန့် သလို

ဖြစ်သွားပြီး

" မောင်မောင်ရာ အူယားတယ်ကွာ မ ရီမိလိမ့်မယ် "

မောင်မောင်ကတော့ သူလုပ်စရာရှိသည်များကို ဆက်လုပ်နေသည်။ နှစ်ယောက်သားမိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေကြသော

မောင်မောင့်ရင်ဘတ်မွှေးများကို လက်ကလေးနှင့် ပွတ်သပ်ဆော့ ကစားနေသည်။

နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် အသာဖိထားစဉ် မောင်မောင့်လီးကြီးမှာလည်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကြား

အရှေ့လိုက်သွင်းရင်း ငေါက်ကနဲငေါက်ကနဲ ထောင်ပေးနေရာ စောက်ပတ်ကြီးမှာ အရည်ကြည်များနှင့်စိုလာနေပြီ။

မို့မောက်နေသောဆီးခုံအောက်မှ ဖောင်းအိနေသော ရာဂပေါင်းစုံအမြုတေထားသော ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ စောက်ပတ်မှာ

ဖောင်းဖောင်းကြီးဖြစ်နေသည်။ မောင်မောင်သည် နို့သီးထိပ်ဖျားနီနီကလေးကို သူ၏ ပါးစပ်နှင်

့တအားကုန်း၍ကုန်း၍စုပ်နေမိသည်။

လက်တစ်ဖက်ကလည်း စောက်ပတ်ကြီးကို ပွတ်ပေးနေပြန်သည်။ နေ့လည်ကသန့်ရှင်းထားဟန်တူသည့်

ဒေါ်သိန်းသိန်း၏စောက်ပတ်မှာ အမွှေးဆို၍လုံးဝမရှိပဲ သစ်တစ်ပင်မှမရှိသော ကျွန်းသောင်ကလေးနှင့်တူလှတော့သည်။

ကုတင်ဖက်သို့တဖြေးဖြေးတွန်းသွားပြီး ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ ကုတင်စောင်းတွင်ပက်လက်ပုံစံဖြစ်နေသည်။ မောင်မောင်က

မတ်တပ်ရပ်လျက်ပင်။

ကုတင်စောင်းပေါ်သို့ခြေနှစ်ချောင်းတင်ကာ ပေါင်ကိုအသာကားပေးထားသည်။ မောင်မောင်က

နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကိုဆွဲယူ၍ချေပေးနေစဉ် ဒေါ်သိန်းသိန်း၏လက်က မောင်မောင်၏ ရှည်လျားတုတ်ခိုင်ကာ

သံချောင်းပမာတင်းမာနေသော လီးကြီးကိုဆွဲကိုင်ကာ သူမ၏သရဖူဖြစ်သော စောက်စေ့နှင့် ပွတ်တိုက်ပေးနေသည်။

ကြားခံအရည်များကြောင့် စိတ်ကြိုက်ပွတ်တိုက်လေ အရသာရှိ်သော ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ

အောက်မှပင့်ကော့ပေးရင်း ကာမအခိုးများကြွတက်လာပါသည်။ မောင်မောင်ကိုယ်တိုင်သူ့လီးကြီးကိုကိုင်၍

ပွတ်ပေးနေပြန်သည်။

အပေါက်ဝကိုဒစ်ဝင်ရုံမျှတေ့ကာ ဘယ်ညာလူးပေးလိုက်သည်။

" အို မောင်ရယ် ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ဟင်းဟင်း သွင်းရင်သွင်းတော့ကွာ "

မောင်မောင်ကလီးကိုအဆုံးထိရောက်အောင်သွင်းရင်း နို့ကြီးတစ်လုံးကိုစို့၍ တစ်လုံးကိုချေပေးနေသည်။

တစ်ဖန်ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ဒူးကောက်ကွေးအောက်သို့ လက်ကိုသွင်းကာ နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်၍ သူ့လီးကြီးကို ဒစ်ဖျားထိနှုတ်ပြီး

တအားဆောင့်သွင်းလိုက်စဉ် " ဘွပ် " ဟူသောအသံမြည်သွားသကဲ့သို့ ဒေါသိန်းသိန်း ခမျာ မှာလည်း ရင်ကလေးကော့

ဖင်ကြီးကော့သွားကာ

" အို မောင်ညစ်ပြီကွာ မပြောမဆိုနဲ့ မင်းသိပ်ဆိုးတာပဲ "

" ဘာဖြစ်လို့လဲ မမရဲ့ မကောင်းဘူးလား "

" ကောင်းတော့ကောင်းတာပေါ့ ဒီပုံစံနဲ့တအားဆောင့်သွင်းတော့ အထဲကအောင့်သွားတာပဲ "

ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်ပါသည် ပေါင်ကား၍ တအား ကော့နေသော ပုံစံဖြစ်ကာ မောင်မောင့်လိင်တန်ကြီးမှာ အဆုံးထိ

ဝင်နေသည်။

မောင်မောင်လက်တွေပြန်နှုတ်၍ ဒေါ်သိန်းသိန်း၏ ခြေနှစ်ချောင်းကို အောက်သို့ချကာ ကုတင်စောင်းပေါ်သို့

မောင်မောင်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်က နို့နှစ်လုံးကိုဆုတ်ချေလျက် ဖြေးဖြေးသွင်းလိုက် နှုတ်လိုက်နှင်

့ ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာလည်း ခြေဖျားနှစ်ဖက်က ကြမ်းကိုထောက်၍ တချက်ချင်း မောင်မောင်ဆောင့်တိုင်း

ပြန်ကော့ပေးနေသည်။ မောင်မောင်အဖို့

အစကမှ ကြပ်တပ်တပ်ရှိရသည့် အထဲ ယခုလိုကုတင်စောင်းမှာ ပို၍လိုးကောင်းနေသည်။ မောင်မောင်ဆောင့်တိုင်း

အစေ့ကိုထိ၍နေရာ ဒေါ်သိန်းသိန်းမှာ အရသာတစ်မျိုးနှင့်ဇိမ်ရှိနေသည်။

မောင်ရယ် မမသိပ်ကောင်းနေပြီ အဲဒီအတိုင်းဆက်ဆောင့်ပါ မမကိုမသနားပါနဲ့ တအားဆောင့်စမ်းပါ မောင်ရာ "

မောင်မောင်လည်းမညှာနိုင်တော့ပေ စိတ်ကြိုက်တအားဆောင့်ပေးလိုက်ရာ အချက် ၄၀ ခန့်ဆောင့်ပြီး နှစ်ယောက်သား

ပြိုင်တူသုတ်ရည်များ အားပါးတရပန်းထုတ်ကာ ပြိုင်တူပြီးလိုက်ကြသည်။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဖက်ပြီးအရသာ

မှိန်းနေကြပြီး

" ကောင်းလားဟင် မမ "

" ပြောစရာလိုသေးလို့လား မောင်ရယ် "

မောင်မောင်ဘေးသို့လှိမ့်ချကာ ဒေါ်သိန်းသိန်းက မောင်မောင့်လီးတန်ကြီးကို ရေဝတ်နှင့်ဆေးကြောပေးသည်။ သူမ၏

စောက်ပတ်ကိုလည်း ဆေးကြောသုတ်သင်ကာ မောင်မောင်အမောပြေစေဖို့ အိုးဘရန်ဒီနှင့်ကြက်ဥ ရောစပ်ထားသော

ဖန်ခွက်ကို မောင်မောင့်ကိုလှမ်းပေးလိုက်သည်။

မောင်မောင်တို့ စည်းစိမ်ရစ်နေကြပေပြီ။

ပြီးပါပြီ